Si Pablo Mibyahe Padulong Sa Roma
|
Yabeng Bersikulo: “Apan ang kapitan, sa iyang tinguha sa pagluwas kang Pablo, midili kanila sa paghimo sa ilang gilaraw. Ug iyang gisugo ang mga makamaong molangoy sa paglukso pag-una ngadto sa dagat ug pagtakas sa mamala, ug ang mga mahibilin, sa pagsunod nga magagabayg mga tabla o sa mga guba gikan sa sakayan. Ug nahitabo nga sa ingon niini ang tanan nakalingkawas ngadto sa mamala.” Piniling Sulat: |
PAGKAHUMAN SA GIHIMO NGA BISTA atubangan kang Agrippa, si Pablo gipailawom sa pagbantay sa opisyal nga gihinganlan ug Julius. Uban sa lain pang mga preso, nagsugod siya sa iyang byahe paingon sa Roma, nga diin nakahatag kaniya ug higayon nga makasangyaw sa Ebanghelyo ni Hesukristo. Sa unang adlaw sa ilang pagbyahe hapsay ug walay nahitabo ug si Pablo gitugtan sa pagbisita sa kaigsoonan sa pantalan sa Sidon. Human sila makabiya sa Sidon, giusab sa Kapitan ang ilang padulngan tungod sa dagan sa hangin nga gakontra kanila. Ug sa Myra, ang mga priso nga dalhon sa Roma gibalhin sa mas dako nga barko gikan sa Alexandria padulong sa Italya. Sa daghanang mga adlaw hinay ang ilang dagan tungod sa makusog nga hangin ug sa nagsingabot nga tingtugnaw. Si Pablo nagpahimangno sa mga tripulante nga mohunong una sa usa ka lugar nga gitawag ug “Maayong Dungguanan” hangtud nga ang panahon mag maayo na, kondili maguba ang ilang gisakyan ug ang kinabuhi sa mga sakay niini mameligro. Bisan paman adunay dakong kasinatian sa mga sangad (II Corinto11:25), ang iyang pahimangno gibalewala ug nagdesisyon nga magpadayon ngadto sa dako nga pantalan sa Siyudad sa Nice ug didto magpalabay sa tingtugnaw.—Buhat 27:3-12
Sa wala madugay gikan sa pagbiya nila sa “Maayong Dungguanan” adunay kusog nga bagyo nga adunay dalang makusog nga hangin nga diin wala na makaya sa mga tripulante ang pagtimon. Nahadlok sila nga ang barko mabungkag. Ang mga tawong sakay nahadlok sa ilang kinabuhi tungod sa pagpadayon sa bagyo sa daghan pang mga adlaw. Si Pablo, hinoon, nagpasalig nga walay kinabuhi nga makalas kanila nga sakay sa barko apan ang barko mismo ang dili makasugakod ug maguba.—bersos 14-26
Human sa pipila ka adlaw, namatngonan sa mga tripulante nga naanod sila padulong sa mamala ug para malikayan ang pagsagyad sa barko, ilang gihulog ang mga angkla sa dagat. Ang uban nila nagplano nga makaadto na sa baybayon pinaagi sa gamay’ng barko apan gipahibalo ni Pablo ang Kapitan ug nagmando nga kundili sila magpabilin sa barko ang uban dili maluwas. Gimanduan sa Kapitan ang mga sundalo sa pagputol sa pisi nga nghigot sa gamay nga barko para dili kini nila mapauubos sa tubig ug ang tanan napugos nga mgapabilin sa barko. Wala madugay sa kaadlawon, gidasig ni Pablo ang tanan sa pagkaon para sila adunay kusog. Nagpasalamat siya sa Ginoo pinaagi sa pagpanalangin ug ang duha ka gatos ug kapituan ug unom ka tawo nga sakay sa barko mikaon ug nadasig. Ug sa katapusan ang barko misangyad ra gayod ug nabungkag.—bersos 27-41
Ug mao dayon nga nagmando ang Kapitan nga ang tanan mobiya na sa barko ubos sa pagmando ni Pablo. Gipahayag sa ang atong yabeng bersikulo nga ang tanan nakalingkawas ug nakaabot sa yuta nga luwas pinaagi sa paglangoy o pag gabay sa mga kahoy gikan sa barkong naguba.
Ang storya niini nga leksyon makahatag unta ug kahupayan sa mga tinood ug mahinalaron nga mga Kristyanos nga nagtugyan sa ilang kaugalingon sa kagustuhan sa Diyos sa ilang kinabuhi, sama sa nahitabo kang Pablo. Ato unta nga matagamtaman ang presensya sa langitnong Amahan nga maoy maghatag kanato pagpadayon bisan pa sa tanang pagsulay ug kalisud sa kinabuhi., bisan unsa paman kini, “Pagabantayan mo siya diha sa pakigdait nga hingpit, kansang hunahuna sa kanunay anaa kanimo; tungod kay siya nagasalig kanimo.”—Isaias 26:3