Ang Pagtoo Mao Ang Kaseguroan
|
Yabeng Bersikulo: “Karon ang pagtoo mao ang pasalig kanato sa mga butang nga atong ginapaabut, ug ang panghimatuod sa pagkaanaa sa mga butang nga dili nato makita.” Piniling Sulat: |
TINGALI PWEDE NATONG ipasabot kini nga bersikulo sa Hebreohanon 11:1 niining nga paagi: “ Ang pagtoo mao ang basehan, ug ebidensya sa atong kombiksyon mahitungod sa mga butang nga atong gipaabot ingon man sa mga butang nga dili makita basi sa segurado nga mga saad sa Diyos.” Ang unod sa pagtoo nag sumikad sa pagdawat nato sa mga bautang gibtyag kanato sa Diyos pinaagi sa iyang pulong. Kini mao ang kumpleto ng pagsalig sa Diyos ug kang Hesukristo nga iyang gipadala. Sa mao nga pagtoo mao ang mag pugos kanato ngadto sa mahigugmaong pagtuman, ingon man mga maayong buhat.(Efeso 2:10; Mateo 5:16; Santiago 2:14-26) Ang atong kaugalingong pagtoo mao gayud mismo ang basihan sa atong barog atubangan sa Diyos, sa sinugdanan sa atong paglakaw hangtud sa kamatayon. Ang kaugalingon natong pagsalig diha sa Diyos, adlaw adlaw , usa sa mga pamaagi diin makab-ot nato ang kaluwasan. Kini nga pagtoo naka sentro sa atong Ginoong Hesukristo, “Nga gitugyan ngadto sa kamatayon tungod sa atong kalapasan ug gibanhaw alang sa pagpamatarung kanato.”—Roma 4:25
Ang atong paglakaw diha sa pagtoo nagasugod sa dihang uban sa pagsalig ug pagtoo sa Diyos, nakita nato ang iyang kinaiya, ug ang iyang pinalanggang anak, bisan tuod sa limitado nga sukdanan. Sa hinayhinay, nga magakaduol kita sa Diyos, mas makaila kita kaniya, magatubo nga maga tamod sa iyang maanindot nga plano, nga nagatungtong ang atong mga tiil sa kamatuoran. (Efeso 3:17-19) Kini nga mga sangkap sa pagtoo importante kaayo nga kita gisultihan sa Hebreohanon 11:6, “Kon walay pagtoo dili gayud mahimo ang pagpahimuot kaniya. Kay bisan kinsa nga magaduol sa Dios kinahanglan magatoo sa iyang pagkaanaa ug nga siya magabalus ra sa mga magapangita kaniya.”
Sa pagpasabut sa unahan, ang pagtoo naghatag ug “unod” sa mga butang nga anaa sa mga pulong mga sumusunod sa lakang ni Kristo. Ang pagtoo naghimong posible sa katawhan sa Diyos nga maglihok base sa kombiksyon, tungod kay sila nahibalo nga kini matood ang mga kasulatan. “Ug ang atong nabatonang pagsalig kaniya mao kini: nga kon mangayo kitag bisan unsa sumala sa iyang kabubut-on, siya magapatalinghug gayud kanato.” (I John 5:14) Sa laktod nga pagkasulti, ang pagtoo mao ang nangunang prinsipyo sa kinabuhi sa mga tawong nga naghalad sa ilang kinabuhi sa Diyos.
Para mabantayan nato ang atong pagtoo, ang Diyos naghatag kanato ug madako ug bililhong saad sa iyang Pulong (II Pedro:4) Ang usa sa iyang blilhon nga saad mao kini: “Himoa ang pagkamaunongon kanako bisan pa sa kamatayon, ug hatagan ko ikaw sa purongpurong nga kinabuhi.” (Pinadayag 2:10) Ang usa pa sa maanindot nga saad sa kaluwasan gipakita niining mga pulonga: “Ayaw na kamo pagkahadlok, gamayng panon, kay gikahimut-an sa inyong Amahan ang paghatag kaninyo sa gingharian. (Lucas 12:32) Gidasig kita niining mga pulong: “kon kamo magapadayon gayud sa pagtoo, dili matarug, malig-on, dili mobulag sa paglaum sa Maayong Balita nga inyong gipatalinghugan…gibut-an sa Dios ang pagpaila ngadto kanila sa kadaku gayud sa mga kadagaya sa himaya sa maong tinago alang sa mga Gentil, ang tinago nga si Kristo anaa kaninyo, ang paglaum alang sa himaya.”—Colosas 1:23,27
Ang sakop sa iglesya ni Kristo, ang gamay’ng panon, gipili na sa pagka karon, gililok ug gipasinaw, nga waly madungog nga tingog sa martilyo. (I Hari 6:7)Si Pedro miingon, “Ug ang inyong kaugalingon usab, ingon nga mga buhi nga bato, ipahimo ninyong espirituhanon nga balay, nga mahimong balaan nga pagkasacerdote, alang sa paghalad ug espirituhanong mga halad nga pagakahimut-an sa Dios pinaagi kang HesuKristo.” (I Pedro 2:5) Busakamatuoran sa mga pulong sa Diyos, manuol kita sa Dios uban ang matinuoron nga kasingkasing, nga sa hingpit pinasaligan sa pagtoo.”—Heb. 10:22