Si Josapat Naghimo Ug Reporma sa Hukmanan
|
Yabeng Bersikulo: “(Siya) miingon sa mga maghuhukom: Hunahunaa ug unsay inyong pagabuhaton: kay kamo dili magahukom alang sa tawo, apan alang kang Jehova; ug siya magauban kaninyo sa paghukom.” Piniling Sulat: |
SI JOSAPAT usa sa mga matarong nga nagdumala sa duha ka tribung gingharian sa Judah. Naghimo siya ug mga reporma sa panahon sa iyang pagdumala ilabina mahitungod sa hustisya ug hukom. Kini nga mga importante nga mga butang nahimong gubot ug pagkadautan ubos sa dautang pagdumala sa mga nangaging hari. Malisod ang pagbalik niini tuod kay nasayod siya nga ang iyang tumong mao man ang pagdala ug balik sa katawhan ngadto sa “Kang Jehova, ang Dios sa ilang mga amahan.” —II Cronicas 19:4
Ang unang gihimo ni Josapat mao “Ug siya nagabutang sa mga maghuhukom sa yuta sa tanang mga kinutaang ciudad sa Juda, sa usa ug usa ka siyudad.” (berso 5) Sama sa kaimportante sa atong yabeng bersikulo, iyang gimanduan nga sila dili magahukom pinasubay sa tawo, apan kini ilang himoon para sa Diyos nga maoy mogiya kanila sa ilang paghukom. Mipadayon siya sa iyang mando nga nagpahimangno “walay pagpili sa bisan kinsa” ug “pagdawat ug mga regalo” sa ila unyang pagpakanaog sa hukom. Kay ang paghukom nga adunay pagpihig giisip nga “kadautan diha sa atong Ginoo nga atong Diyos.”— (berso 7)
Adunay mga leksyon niini para sa mga katawhan sa Diyos karon. Bisan paman nga dili pa panahon para sa kinatibuk-ang paghukom sa mga kasingkasing sa katawhan diha atubangan sa Diyos, panahon karon sa mga naghalad sa ilang kinabuhi nga maghukom sa ilang kaugalingon diha sa Diyos. Si Apostol Pablo nagtugon kanato nga “hukman nato atong kaugalingon,” maghimo ug kausaban sa atong kinabuhi aron dili kita pagahukman ug maayo sa atong langitnong Amahan. (I Cor. 11:31) Kini nga paghukon sa atong kaugalinon naglakip sa daghan nga mga butang—ang atong desisyon diha sa hagip-ot nga dalan, kung giunsa nato pag gamit atong mga oras, ang pag gamit nato sa mga pamaagi, ang klase sa atong mga kinaiya, giunsa nato pag serbisyo ang Diyos, ang atong mga gawi ug pagtagad diha sa atong mga kaigsoonan ug sa isig katawo sa kinatibuk-an ug sa tanan pang aspeto sa atong kinabuhi. Kung ang hari nagmando sa mga maghuhukom niadtong panahona, kita, sa atong paghukom sa mga gisulti sa unahan magbuhat niini pinasubay sa pamaagi ug kagustuhan sa Diyos. Ang atong paghukom sa mga butang dili tungod sa respeto sa tawo o sa mga regalo nga kalibutanon o klaseng lawasnon nga makaapekto sa atong paghukom palayo sa Diyosnong kaangayan.
Gitudlo ni Josapat ang mga Levites ug mga pari sa usa ka espesyal nga paghukom, gna mao ang pag hatag ug hustisya nga naglangkub sa mga kagubot ug kontobersya sa katawhan. Usa kini ka buluhaton nga kalmado tungod kay kini aduna man dala nga silot. Bisan ang kinabuhi uug kamatayon nga mga butang ginadesisyonan sa mga okasyon. Ubos niana nga mga kaha-ayan, ang paghatag ug hustong paghukom importante kaayo. Ang hari nagatudlo sa mga hukom nga kinahaglan ang ilang pang gawi “diha sa kahadlok sa Diyos, matinud-anon, ug adunay perpektong kasingkasing.” (II Cron. 19:9) Ingon man usab miingon siya, “Pagmaisugon kamo, ug si Jehova magauban sa maayo.” (bers. 11)
Sama niining mga espesyal nga mga maghuhukom, kadtong mga katawhan sa Diyos nga karon matinud-anon sa pagtan-aw sa kaugalingong kalihukan sa ilang kinabuhi, hatagan usab ug espesyal nga pabor ug pribelihiyo ug dakong responsibilidad sa sunod nga kapanahunan. Uban sa ilang pangulo, nga si Kristo, ilang pagahukman ang kalibutan sa katarong sulod unya sa usa kalibo ka tuig nga adlaw sa paghukom diha sa gingharian ni Kristo.—Buhat 17:31