Si David Nagtagik Sa Hustisya Sa Diyos
|
Yabeng Bersikulo: “Ug si David naghari sa ibabaw sa tibook Israel; ug gipakanaug niya ang hustisya sa tibook katawhan niya.” Piniling Sulat: |
ANG MATARONG NGA PAGHARI NI DAVID sa Israel, sama sa nahisulat sa atong yabeng bersikulo, naka sentro sa kamatooran nga iyang gipatuman ang balaod sa Diyos sa kaangayan ug katarong. Dinhi, siya nahisama sa umalabot nga paghari ni Hesukristo ug pangasaw-onon diha sa katarong. Sa pagpahibalo sa Anghel nga si Gabriel sa umalabot nga pagkatawo ni Hesus kang Maria, iyang gihatag kanato ang importanteng kamatooran nga nagaingon, “Ug tan-awa, magasamkon ikaw ug igaanak mo ang usa ka bata nga lalaki, ug siya imong paganganlan si Jesus…Siya mahimong bantugan ug pagatawgon nga Anak sa Labing Halangdon; ug kaniya igahatag sa Ginoong Dios ang trono sa iyang amahan nga si David.”—Lucas 1:31,32
Sa wala madugay sa wala pa matapos ang paghari ni David ug nahikatulog siya sa kamatayon, iyang gisulti nga sama sa usa ka propeta ang mahitungod sa paghari unya ni Kristo, nga natala sa II Samuel 23:1-7. Sa bersikulo 1 ug 2, si David miingon nga siya “ang gidihogan sa Diyos ni Jacob,” ug ang “Espirito sa Ginoo” anaa kaniya, nagagiya kaniya sa iyang mga pulong, isip hari sa iyang mga katawhan. Si Hesus sa iyang pagsugod sa iyang kalibutanong pagsangyaw, nagsulti usab sa sama nga pulong mahitungod sa iyang kaugalingon, kinutlo gikan kang propeta Isaias. “Ang Espirito sa Diyos ania kanako…iya akong gidihogan..” (Lucas 4:18) Sa parehong kaso ni David ug ni Hesus, sa pagdihog sa Diyos ug Iyangg Espirito nagapamatood nga sila ang pinili sa Langitnong Amahan isip magahari sa iyang mga katawhan.
Si David padayon nga nag ingon nga ang mapili nga mohari sa katawhan mao kadtong matarong, ug magahari nga adunay kahadlok ug pagtahod sa Diyos. (II Sam. 23:3) Siya ubos sa giya, matod pa niya, “Nahisama sa kahayag sa kabuntagon sa diha nga mosubang na ang adlaw nga nagasilang, Usa ka buntag nga walay mga panganod, Sa diha nga ang mahutay nga balili mogitib sa yuta, Pinaagi sa masanag nga pagsilang tapus ang ulan.” (bers. 4) Kini usab mga panagna nga mga pulong, nga nagsulti mahitungod kang Kristo. Siya ang “Kahayag sa kalibutan” (Juan 9:5) Ang kahayag nagrepresentar sa kalamdagan sa kamatooran, ug busa kini adto mahitabo sa gingharian ni Kristo. Siya mobangon, sama sa adlaw nga naghatag ug kahayag sa katawhan para mahibaloan ang Diyos ug ang iyang mga pamaagi. Mao usab kini ang panahon nga walay panganod nga dala sa bagyo sa kagubot nga atong nakita sa panahon karon sa tibook kalibutan—sama sa gisulti ni David, “kabuntagon nga walay panganod.”
Sa iyang kaugalingong pag-angkon, si David nahibalo nga ang iyang pagdumala “dili ingon niana uban sa Diyos.” (II Sam. 23:5) Nga dili kadto panahon nga malinawon nga walay dag-um. Halos ang tanang panahon sa paghari ni David nagugol sa pagpakig-away batok sa mga kaaway sa Israel. Apan, sa mao usab nga bersikulo, iyang gisulti ang saad sa Diyos nga “walay katapusang kasabutan”, nga adunay kahan-ayan sa tanang butang ug sigurado: kay kini mao ang akong kaluwasan, ug tanan kong ginahandum.” Dinhi, si David nagsulti sa Abrahamic nga kasabutan, Diin ang Diyos nagsaad nga sa hustong panahon, ang binhi moabot, ug panalanginan ang tanang kabanayan sa yuta. (Gen. 12:3; 22:18; 26:4; 28:14) Bisan paman, siya gikan sa kaliwat ni Judah, ang tribu diin ang binhi nga gisaad, si David managnaong nagsulti mahitungod sa umalabot nga adlaw diin ang tugbang nga binhi ni Abraham moabot sa eksena.
Si Apostol Pablo misulti mahitungod sa binhi sa Abrahamic nga kasabutan. “Karon ang mga saad gihatag kang Abraham ug sa iyang kaliwat. Wala ingna, ‘Ug sa mga kaliwatan,’ nga daw ingon ug daghan, kondili, ‘Ug sa imong kaliwat,’ ingon nga usa ra, nga mao si Cristo.” (Galacia. 3:16). Pinaagi niini nga kasabutan nga si David ug ang tanang katawhan, makaingon , “Mao kini ang akong kaluwasan, ug ang tanan kong gihandum.”